مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی زنجبیل(Zingiber officinale) بر بقای سلول‌های سرطانی ریه و سلول‌های فیبروبلاست جنینی موش

سرطان ریه عامل بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان است. زنجبیل گیاهی خوراکی و دارویی است که دارای خواص مهم درمانی از جمله خاصیت ضد سرطانی است. هدف این مطالعه، بررسی و مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی این گیاه روی سلول‌های سرطانی ریه و سلول‌های فیبروبلاست جنینی طبیعی موش است. سلول‌های سرطانی ریه رده A459 و سلول‌های فیبروبلاست جنینی طبیعی موش در آزمایشگاه کشت شدند و با غلظت‌های مختلف عصاره زنجبیل به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. برای سنجش میزان بقاء سلول‌ها از روش MTT (3،4،5 دی متیل تیازول2 یل 2،5 دی فنیل تترازولیوم) استفاده گردید. زنجبیل در غلظت‌های 1800 و 2000 میکروگرم بر میلی لیتر و زمان 72 ساعت اثر کشندگی بیشتری روی هر دو نوع سلول داشت و باعث تغییرات مورفولوژیکی در سلول‌ها شد که در سلول‌های سرطانی مشهودتر بود. اثر کشندگی زنجبیل روی سلول‌های سرطانی در غلظت‌های 1000، 1200، 1400، 1800 و 2000 میکروگرم بر میلی لیتر به صورت معنی داری بیشتر از اثر کشندگی آن روی سلول‌های جنینی بود(05/0< P). اثر سمیت سلولی عصاره هیدروالکلی زنجبیل روی سلول‌های سرطانی ریه بیشتر از سلول‌های فیبروبلاست رویانی طبیعی موش است و می‌تواند به عنوان یک داروی ضد سرطان ایمن مورد توجه قرار گیرد.